Dag 5

Vandaag vooral in het teken van contacten met de inwoners van Yele.
Na vroege vogels aan de rivier lopen we door het dorp naar het centrum. Het is zondag maar alle vrouwen zijn aan het werk, met de kinderen, met de was, met hakhout, met pannen op houtvuur en met hun bescheiden handel op het hoofd lopen, lopen en nog eens lopen. Het gezin draaiend houden kost hier de hele dag. Respect! Het aporto (blanke) is niet van de lucht. Alle kleine kinderen (en daar zijn er heel veel van) roepen ons ook hier na. We  bekijken het elektriciteitssysteem en sluiten zelf de ontmoetingsplaats van de ouderen op het net aan. Kunnen ze na 19.00 uur ook nog wat zien. We drinken een verse kokosnoot leeg tegen de dorst, en spreken met de Paramountchief(traditionele autoriteit). Het feit dat iedereen, oud en jong, Engels spreekt maak het makkelijk om contact te maken. We zien al lopend dat de welvaart toeneemt: Meer elektra, meer telefoontjes, een gsm-mast, en spullen uit Freetown in kleine winkeltjes. Bij de voetbal wedstrijd breekt bijna oorlog uit maar we kunnen de prijzen toch uitreiken zonder kleerscheuren. We koelen wat af in de rivier en ontvangen in de middag de lokale contacten van Don. Met zang, dans, en trommels toont men met trots hun tradities. We worden in traditionele kleding gehesen, praten met de Nederlandse artsen, en bieden de door de Lions Culemborg en ons gekochte transmitter aan aan het radiostation en daarmee aan het dorp. Met 100 mensen aan de rivier sluiten we deze dag af. We gaan even een biertje drinken en sluiten de dag op de veranda (koloniale traditie!). ;-)